Dit artikel (*) geeft een goede samenvatting van de efficiëntie van koken als methode om water veilig te maken voor consumptie. In het bijzonder geeft tabel 2 een samenvatting van de temperatuur en tijd die nodig zijn om verschillende micro-organismen te doden.

Sterilisatie van water (het doden van alle levende wezens) is niet nodig om water drinkbaar te maken. Koken is bijvoorbeeld mogelijk niet effectief tegen bacteriële sporen zoals Clostridium , die kunnen overleven bij 100 ° C (212 ° F), aangezien Clostridium geen door water overgedragen maagsapresistente stof is. (intestinale) ziekteverwekker, inname zal geen infectie veroorzaken.

Alle watergedragen darmpathogenen worden snel gedood boven 60 ° C (140 ° F), hoewel koken niet nodig is om het water drinkbaar te maken, de tijd die nodig is om het water aan de kook te brengen is meestal voldoende om ziekteverwekkers tot veilige niveaus terug te brengen. Door het gekookte water langzaam te laten afkoelen, wordt ook de blootstelling van in het water overgedragen darmpathogenen aan dodelijke temperaturen verlengd.

Koken geeft ook een eenvoudige visuele indicatie dat een voldoende hoge temperatuur is bereikt wanneer er geen thermometer beschikbaar is.

(*) Backer, H. Waterdesinfectie voor internationale reizigers en reizigers in de wildernis. Klinische infectieziekten. (2002) 34 (3): 355-364. Beschikbaar op: http://cid.oxfordjournals.org/content/34/3/355.full

Koken doodt alles: Giardia, cryptosporidium, andere bacteriën en virussen. 185 ° F (85 ° C) voor een paar minuten zal het doen, en een minuut koken is voldoende. (Koken bestaat uit veel grote bellen, niet slechts een paar kleine bellen aan de zijkant van de pan.)

Sommige mensen raden aan om op grotere hoogten langer te koken omdat water kookt bij koeler temperaturen daar.

(Bron: Wilderness Medical Society, The Backpacker's Field Manual door Curtis)

Botulinumtoxine is bijzonder taai, net als Bacillus cereus. B. cereus komt vaker voor tijdens het kamperen.

Maar je doel is niet zozeer om alles te doden , maar het niveau te verlagen tot het punt waarop het geen kwaad kan. Het stof dat je inademt, de dingen die je aanraakt en (yick!) De mensen met wie je bent, brengen allemaal verschillende ziekteverwekkers mee, evenals je kraanwater en (vaak vooral) flessenwater. Doe je best, en je lichaam zorgt voor de rest.

Sommige soorten sporen kunnen koken overleven. Maar voor zover ik weet, zijn ze ofwel niet ziekteverwekkend of verkeren ze niet in een toestand om u ziek te maken.

Wikipedia heeft hierover een aantal interessante punten:

De eliminatie van micro-organismen door koken volgt de eerste-orde kinetiek - bij hoge temperaturen wordt dit bereikt in minder tijd en bij lagere temperaturen in meer tijd. De warmtegevoeligheid van micro-organismen varieert, bij 70 ° C (158 ° F) kan het tien minuten duren voordat Giardia-soorten (veroorzaakt Giardiasis) volledig zijn geïnactiveerd , waarbij de meeste darmen de microben aantasten en E. coli (gastro-enteritis) duurt minder dan een minuut ; op het kookpunt duurt Vibrio cholerae (cholera) tien seconden en het hepatitis A-virus (veroorzaakt het symptoom van geelzucht) één minuut. Koken garandeert niet de eliminatie van alle micro-organismen; de bacteriesporen Clostridium kunnen overleven bij 100 ° C (212 ° F), maar worden niet door het water overgedragen en tasten de darmen niet aan. Voor de menselijke gezondheid is volledige sterilisatie van water dus niet vereist. [3]

Het traditionele advies om water gedurende tien minuten te koken is voornamelijk bedoeld voor extra veiligheid, aangezien microben worden geëlimineerd bij temperaturen hoger dan 60 ° C (140 ° F) en het naar het kookpunt brengen is ook een nuttige indicatie dat kan worden gezien zonder de hulp van een thermometer en tegen die tijd is het water gedesinfecteerd. Hoewel het kookpunt afneemt met toenemende hoogte, is dit niet voldoende om het desinfectieproces te beïnvloeden.