TLDR: je kunt onverantwoordelijk zijn met of zonder een PLB

Het meest fundamentele principe van verantwoordelijkheid in de wildernis is dat

JIJ bent uiteindelijk verantwoordelijk voor uw eigen veiligheid.

Als dat het geval is, zijn er weinig dingen onverantwoordelijker dan het idee dat u risico's kunt nemen, en als er iets misgaat, druk je gewoon op een grote knop en Search and Rescue zal verschijnen en je in veiligheid brengen in hun grote helikopter.

Een van de regels om te overleven vanaf Off the Edge Death in de Grand Canyon is:

Vertrouw nooit op een mobiele telefoon als je enige veiligheids- en overlevingspakket.

(pagina 560)

de auteurs vermelden ook dat,

De les om mee naar huis te nemen is dat men nooit aan een wandeling naar het achterland mag beginnen, tenzij men zich volledig heeft voorbereid om die wandeling met succes te doen zonder een PLB en zonder een satelliettelefoon.

(Pag e 118 Nadruk in het origineel)

Zoals iemand anders zei,

"Nu kunt u naar het achterland gaan en een risico nemen dat u normaal niet zou hebben genomen, "zegt Matt Scharper, die elke dag een reddingsactie coördineert in een staat met een zo ruige wildernis dat zelfs gecrashte vliegtuigen tientallen jaren nodig hebben om te vinden. "Met de Yuppie 911 stuur je een bericht naar een satelliet en trekt de overheid je kont uit iets waar je in de eerste plaats niet in had moeten zijn. "

Bron

Bekijk dit geval waarin een feest in de Grand Canyon 4 keer op hun PLB-knop drukte.

De leider van de groep had naar verluidt een keer gewandeld in de Grand Canyon; de andere volwassene had geen Grand Canyon en weinig ervaring met backpacken. Op de vraag wat ze zouden hebben gedaan zonder het SPOT-apparaat, zei de leider: "We zouden deze wandeling nooit hebben geprobeerd."

Bron

Verder werkt uw PLB mogelijk niet, afhankelijk van uw locatie (zoals diepe canyons) of kan Search and Rescue daar te laat komen.

Het gebruik van een PLB mag geen afbreuk doen aan effectieve individuele voorbereiding. Zorg er daarom voor dat u voldoende voorbereid bent om te overleven, want een Search and Rescue-reactie is niet altijd onmiddellijk .

Bron

Waarschijnlijk het meest tragische geval van iemand die wachtte op redding in plaats van zichzelf te redden, is Geraldine Largay die verdwaalde terwijl wandelen over de Appalachian Trail en bleef zitten.

Haar mobiele telefoon kreeg geen signaal. In plaats van verder te wandelen, bleef ze zitten. 26 dagen lang schreef ze in een dagboek totdat ze stilletjes stierf van blootstelling en honger.

Bron

Het kamp was minder dan twee mijl van de Appalachian Trail. Adam schreef dat als hij vanaf de camping naar het zuiden liep, het dichte bos na 60-70 meter open bos werd met goed zicht, en na nog eens 25 minuten vond hij "een duidelijke houthakkersweg" die naar accommodatie leidde. In totaal duurde de wandeling ongeveer 30 minuten.

Bron

Dit alles om te zeggen dat mensen zeer verantwoordelijk en veilig kunnen zijn zonder een PLB en mensen kunnen erg onverantwoordelijk zijn met een PLB. Verantwoordelijk zijn heeft meer te maken met de mentaliteit en de voorbereiding dan met een bepaald stuk uitrusting.

TL / DR: er is echt geen argument - neem gewoon een PLB mee voor een niet-triviale reis!

Dit is een vraag die ik heb besproken met de leiders van SAR teams. Ze zijn het er unaniem over eens dat verantwoord gebruik van een PLB het leven veel veiliger en gemakkelijker maakt voor zowel jou als het reddingsteam. Ze moedigen alle partijen aan om ze te dragen, en in het bijzonder individuele wandelaars.

Ik zou zeggen dat het voor elk niet-triviaal project onverantwoord is om geen PLB mee te nemen.

Laten we ons een scenario voorstellen waarin een solo-wandelaar wel en geen PLB draagt.

Scenario 1: je draagt ​​geen PLB

Je plant een 6-daagse solo-wandeling op een afgelegen wildernispad. Je bent ervaren en verantwoordelijk en laat je route weten.

Dan krijg je op dag 3 een immobiliserende blessure zonder gsm-ontvangst. Dit is hoe het verloopt:

1. Je moet minstens 4-5 dagen wachten voordat SAR je als verloren beschouwt en beginnen met zoeken.

2. Nu het reddingsteam 240 kilometer pad moet afleggen om je te vinden, bestaat de kans dat je het pad bent kwijtgeraakt of hebt geprobeerd een zijpad te verlaten. Bij dit soort zoekopdrachten moeten tientallen vrijwilligers dagen of weken van hun tijd opgeven, en als de omstandigheden slecht zijn, riskeren ze hun leven.

3. Als helikopters meedoen aan de zoekopdracht, riskeer je ook het leven van de bemanning (er was een recent incident waarbij een reddingshelikopter met alle handen verloren ging).

4. Het kan dagen duren om je te vinden. Grimmig voor het reddingsteam en grimmig voor jou - als je een zware blessure hebt, kan dit schrijnend of zelfs levensbedreigend zijn.

Scenario 2: je draagt een PLB

Na je blessure druk je gewoon op de knop. Het SAR-team weet precies waar u zich bevindt, en zodra de omstandigheden het toelaten, komen ze rechtstreeks naar u toe en halen u er zo snel mogelijk uit. Simpel als dat. Hoewel de redding minstens 4 dagen zou hebben geduurd zonder de PLB (en vaak veel langer), zou je in dit scenario binnen enkele uren kunnen worden opgepikt.

Kan een gezond persoon beweren dat scenario 1 beter?

We hebben gekeken naar een vrij extreem scenario (hoewel het helemaal niet ongewoon is).

Maar dezelfde principes zijn van toepassing op kortere reizen of met grotere gezelschappen. Bij verantwoord gebruik is er simpelweg geen nadeel aan het dragen van een PLB. Op kortere reizen zijn de voordelen misschien minder dramatisch, maar ze zijn nog steeds aanzienlijk. Ik was betrokken bij een zoektocht in Glen Coe - een klein maar complex gebied in Schotland. Het kostte dagen om de rollator te vinden, tegen die tijd waren ze overleden aan hun verwondingen. Mijn PLB zit in mijn rugzak en ik draag hem de hele tijd, zelfs tijdens dagtochten. Ik zie geen enkele reden om dat niet te doen - in geval van nood is het ondubbelzinnig beter voor alle betrokkenen.

Discussie is niet nodig - koop er gewoon een en draag hem!

Verantwoordelijk gebruik van satellietapparatuur

Zoals elk hulpmiddel kan een PLB worden misbruikt. Het is nadrukkelijk geen reden om onverantwoorde projecten te ondernemen in de veronderstelling dat je wordt gered als het slecht gaat.

Er was een recent incident op de Pacific Crest Trail toen een doorwandelaar de Washington Cascades binnenging laat in het seizoen met stormvoorspelling en tegen het sterkste advies van lokale experts in. Naar verluidt gaf zijn PLB hem een ​​vals gevoel van veiligheid. En ja hoor, hij kwam vast te zitten door zware sneeuwval en moest worden gered in het licht van een mogelijk dodelijk lawinegevaar. Dit soort gedrag is het toppunt van egoïsme en onverantwoordelijkheid.

Maar SAR-leiders vertellen me dat dit soort misbruik zeldzaam is. De voordelen bij verantwoord gebruik wegen ruimschoots op tegen de acties van de incidentele idioot. Ze zijn het er allemaal over eens dat de komst van PLB's per saldo een baanbrekende verbetering is van de veiligheid in het achterland.

Hoe zit het met Spot of inReach in vergelijking met een speciaal PLB-apparaat?

Een satellietcommunicator kan ook werken als (a) u 100% zeker bent dat er is ontvangst gedurende uw hele route, (b) u zorgt ervoor dat de batterij langer meegaat, en (c) u zorgt ervoor dat uw account goed op orde blijft. Bovendien kunt u met de inReach de details van uw situatie communiceren.

Maar dit is een compromis - een PLB is een veel krachtiger en betrouwbaarder apparaat om SAR in te bellen, en als het eenmaal is gekocht en geregistreerd, is er geen lopende account om u zorgen over te maken. Voor communicatoren zijn de reddingsfuncties een secundaire add-on.

In een groter gezelschap is het ideale scenario om zowel een PLB als een inReach mee te nemen, en voor reizen in de diepe wildernis (bijv. Alaska of Groenland) een satelliettelefoon is het overwegen waard.

Maar als u maar één apparaat bij u heeft, is de PLB de juiste keuze als redding uw prioriteit is.